Passie voor Boeken

Categorie: Literaire roman

‘Tranen van een Militair ’: Een nieuw boek van Maxime van der Ploeg

Geplaatst op 19 maart 2018 door Wendy Wenning

‘Tranen van een Militair ’: Een nieuw boek van Maxime van der Ploeg

Nooit had ik verwacht dat liefde zo puur en vol kon zijn. Ik had mezelf er bij neergelegd nooit het verloren puzzelstukje van iemands puzzel te vormen. Wat moet ik met dat gevoel, als het ineens van me weg wordt gerukt?

De vierentwintig jarige Yara Carter is weduwe en moeder van de drie jaar oude Drake. Wat begon als een liefdes verhaal, is geëindigd in een nachtmerrie. Na drie jaar heeft ze nog steeds het verlies van haar man Dean niet kunnen verwerken, die om is gekomen bij een missie. Werkzaam in het traumacentrum op een geheim eiland van de Nederlandse Landmacht, ontmoet Yara een patiënt die haar hele leven in de war gooit. Nooit had ze gedacht haar hart weer open te kunnen stellen na het verlies van Dean. Maar nadat ze Tim haar liefdesgeschiedenis heeft verteld, merkt Yara dat Dean niet de enige is die haar hart sneller laat kloppen.

‘Tranen van een Militair ‘ (187 pagina’s, ISBN: 9789402173864) is gepubliceerd via het selfpublishingplatform Brave New Books. Het boek is te koop bij https://www.bol.com/nl/b/brave-newbooks/8892641/. Prijs: €20,00

Over Maxime van der Ploeg
Maxime van der Ploeg wonende in Ede. In het dagelijks leven verpleegkundige en getrouwd met een lieve man. Houdt in haar vrije tijd van lezen en het schrijven van boeken. Kan niet zonder haar familie en alle steun die ze door de jaren heen hebben gegeven voor het waarmaken van haar dromen.

Over Brave New Books
Brave New Books is een self-publishingplatform dat iedere schrijver in staat stelt om snel, eenvoudig, kosteloos en op een professionele wijze zelf een boek uit te geven. Brave New Books is een initiatief van Singel Uitgevers, bol.com en Mijnbestseller.nl. Gedurende het publicatieproces kan de auteur, tegen betaling, de deskundige begeleiding inschakelen van ervaren redacteuren, vormgevers en bekende schrijvers van Singel Uitgevers (waartoe de uitgeverijen Querido, Athenaeum, Nijgh &Van Ditmar, Leopold en Ploegsma behoren). Door de samenwerking met bol.com zijn de boeken voor een miljoenenpubliek beschikbaar.
Zie voor meer informatie www.bravenewbooks.nl.

Ik, Frederic Brandnetel – Doornaert & van der Leest – Recensie

Geplaatst op 1 maart 2018 door Wendy Wenning

Ik, Frederic Brandnetel, is de allereerste, literaire roman van het schrijversduo Mark Doornaert uit Turnhout en de in Antwerpen verblijvende Rolf van der Leest. De cover staat het schilderij ‘De onsteltenis’ gemaakt door Catharina Bettens afgebeeld. Als het verhaal gelezen is, is de keuze voor deze cover glashelder.

‘ZIELLOZE gedachten vullen plots mijn hoofd. Wie ben ik? Ineens betrap ik mezelf erop elke dag van mijn armetierig bestaan anderen doelgericht te willen pijnigen. Of is het moeten?’

Frederic Brandnetel, een briljant filosoof die de Nobelprijs heeft gewonnen, een man die altijd ijdel was, raakt in een depressie. Hij is totaal de weg kwijt. Hij drinkt teveel, eet teveel, verzorgd zichzelf niet goed en gaat op een verknipte manier met de vrouwen om. Ook al is hij getrouwd, seks met zijn studenten is voor hem een normale gang van zaken. Met weinig respect voor de vrouwen. Seks, drank en hapklare voeding lijken zijn enige resterende drijfveren in het leven te zijn.

‘De ooit zo fiere, ijdele man is uiteindelijk verworden tot een wraakzuchtig zwijn dat bij de minste of geringste beweging een penetrante, haast dodelijke geur verspreidt.’

Eerder was deze man de meest vooraanstaande vertegenwoordiger van het vitalisme van de filosofie. Als hij in 1989, als gevierd filosoof en toegewijd schriftkenner van de Pruisische Arthur Schopenhauer, de Nobelprijs voor de literatuur in ontvangst neemt, wordt de run op zijn onderscheidende kennis immens.

‘Schopenhauers filosofie is tamelijk pessimistisch. Hij gelooft niet in vooruitgang of in de goede bedoelingen van de mens. Hij ruimt echter wel een grote plaats in voor het medelijden. In het lijden herkent men de wil en het feit dat al het leven uiteindelijk lijden is. Daardoor kan men zich identificeren met de ander en ontstaat er ruimte voor medelijden.’

De proloog vertelt over de opname van Frederic in een psychiatrische ziekenhuis. Je vraagt je af waarom en wat die erfelijke belasting is waarover wordt gesproken.

‘Diep vanbinnen weet ik dat deze zware erfelijke belasting mij blijvend zal achtervolgen. Ergens, op een bepaalde plaats en tijd, zal mijn persoonlijkheidsstoornis hernieuwd worden aangesproken.’

De vier delen die daarna volgen vertellen over verschillende fases van het leven van Frederic. Tot in detail worden de fases beschreven en de auteurs schuwen nergens voor. Alles wat Frederic doet, inclusief zijn seksuele betrekkingen die soms erg vrouwonvriendelijk overkomen, alles wat Frederic denkt wordt tot in de finesses beschreven. Niet elke lezer zal dit kunnen waarderen zeker wat betreft de erotische fragmenten maar toch is dit nodig om tot de kern van het verhaal te komen. De woorden worden op een kunstige wijze aan elkaar geregen en niet zomaar uit de lucht gegrepen woorden, woorden die met zorg zijn uitgekozen. Niet altijd de makkelijkste woorden maar wel passend bij het verhaal en treffend voor de schrijfstijl van deze auteurs. Een aantal van deze worden zijn opgenomen in een verklarende woordenlijst achter in het boek.

Het hoofdpersonage is ook met zorg uitgewerkt en krijgt veel diepgang mee al zal de lezer in eerste instantie niet altijd veel sympathie op kunnen brengen voor dit personage. Pas in de epiloog van Ik, Frederic Brandnetel, komen we tot de kern. Een verrassende wending geeft helderheid over de inzinking van Frederic, de reden van zijn depressie. Een schokkende ontdekking en dan pas snap je ook waarom dit boek heel goed tot de categorie thriller kan behoren. En ook dan kijk je op een andere manier naar de hoofdpersoon en komt er zelfs een gevoel van medelijden tevoorschijn.
Deze auteurs hebben op een imponerende wijze en met een bijzondere schrijfstijl filosofie, erotiek en psychologie met elkaar verbonden in een opmerkelijk verhaal. De nieuwsgierigheid naar De erfgenaam, het tweede deel uit de trilogie De schaduw van Jakkaru is een feit.

4****

Wendy Wenning

Met dank aan Uitgeverij Aspekt voor het toesturen van het recensie-exemplaar.

Titel: Ik, Frederic Brandnetel|Auteurs: Doornaert & Van der Leest
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463380645 |Blz: 170
Verschijningsdatum: oktober 2016

Het boek is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Uitgeverij Aspekt
Bol.com

In de brievenbus – Ik Frederic Brandnetel en De erfgenaam van Doornaert & van der Leest

Geplaatst op 8 november 2017 door Wendy Wenning

Ik, Frederic Brandnetel is de allereerste, literaire roman van het schrijversduo Mark Doornaert uit Turnhout en de in Antwerpen verblijvende Rolf van der Leest.

Deze fictieve biografie is het verhaal van een gelouterd en intellectueel denker, die in de herfst van zijn leven toegeeft aan zorgwekkende vreet- en drinkgewoontes. Zijn lichaam vervalt als tot een ruïne en zijn brein verwordt tot twee getormenteerde hersenhelften. Stap in de wereld van, reis mee met deze Nobelprijswinnaar, kenner van Arthur Schopenhauer en liefhebber van de lyrische gezangen van U2. Beleef intens het doorlopend, persoonlijk misbruik van zijn tempel, het aanmatigend gebruik van het onbezadigde, vrouwelijk vlees en het loslaten van het filosofisch vitalisme. Gaandeweg ontrafelt deze met psychologie en filosofie doorspekte roman het gemankeerde leven van de ooit zo ijdele filosoof en nemen verstoorde persoonlijkheidsstructuren dwangmatig de overhand. Vanaf de eerste zin wordt de lezer meegezogen in het verhaal en geconfronteerd met een man die de vrouw ogenschijnlijk slechts als lustobject ziet, doch vergis je niet: uiteindelijk is hij slechts op zoek naar antwoorden uit zijn verleden en zijn onbegrijpelijke ‘Ik’.

‘Nog steeds ben ik nagalmend verbijsterd over de werkelijk onnavolgbare wijze waarop de twee auteurs dit literaire hoogtepunt van de Nederlandstalige schrijverij het levenslicht laten zien. Met name het slot zorgt voor een dermate wending dat ik enigszins geshockeerd achterblijf.’ Marti Jansen – Auteur

‘Alles onthullend en tegelijk meesterlijk gevoileerd.’
Doornaert & Van der Leest – Neoliteraire auteurs

De erfgenaam is het tweede deel uit de trilogie De schaduw van Jakkaru.Het neoliteraire schrijversduo, Mark Doornaert (1971) uit Turnhout en de in Antwerpen verblijvende Rolf van der Leest (1967), schetst in dit deel de gevolgen van jeugdig aangebrachte schade. Als de jonge Brandnetel op een dag ontwaakt, lijkt de wereld volledig veranderd te zijn. De inwerking van deze invasieve gebeurtenis beïnvloedt zijn verdere leven en vormt de lugubere basis van het onvermijdelijke. Vluchten blijkt uiteindelijk onmogelijk en een confrontatie tussen vader en zoon Brandnetel onafwendbaar. Terwijl er slechts één allesoverheersende levensvraag overblijft, tikt de tijd genadeloos weg. Ondanks het ernstige hoofdthema verweeft deze roman diepmenselijke gedachten en psychologische inzichten met een dosis humoristische fictie om de werkelijkheid dragelijker te laten voorkomen.

Met dank aan Uitgeverij Aspekt voor het toesturen van deze recensie-exemplaren.

Titel: Ik, Frederic Brandnetel|Auteurs: Doornaert & Van der Leest
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463380645 |Blz: 170
Verschijningsdatum: oktober 2016

Het boek is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Uitgeverij Aspekt
Bol.com

Titel: De erfgenaam|Auteurs: Doornaert & Van der Leest
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463383202|Blz: 192
Verschijningsdatum: oktober 2017

Het boek is verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Uitgeverij Aspekt
Bol.com

Ik Frederic Brandnetel – Doornaert & van der Leest – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op 28 oktober 2017 door Wendy Wenning

OVER DE AUTEURS:
Rolf van der Leest (1967) is geboren in Nederland en verblijft in Antwerpen. Hij denkt anders en zo schrijft hij ook. In januari 2016 maakte deze veelzijdige schrijver en verteller van het korte verhaal met de autobiografische roman Ondeugdelijke spiegeling – Werklust zijn debuut.

Mark Doornaert (1971) woont in Turnhout en schrijft zowel humoristische als diepmenselijke teksten, gedichten en columns. Zijn teksten bevatten vaak een onderliggende, diepere boodschap die hij veelal put uit eigen levenservaring. Samen schreven ze de literaire psychologische roman Ik Frederic Brandnetel.
Deze fictieve biografie is het eerste deel van de trilogie De schaduw van Jakkaru.
Zonder dat deze Neoliteraire auteurs elkaar ooit in levende lijve hebben ontmoet kwam deze roman tot stand, waarin ze op zoek gaan naar het ware karakter van de hoofdpersoon Frederic Brandnetel.

OVER DE COVER:
Op de cover staat een schilderij afgebeeld van kunstenares Catharina Bettens dat de naam De Ontsteltenis draagt. Het doek symboliseert het verwerken van jarenlange, beangstigende isolatie ten gevolge van menselijke beteugeling en doelbewuste ontering van haar Zijn. De Ontsteltenis versmelt de absolute fictie van dit boek met de keiharde realiteit van het leven. Prachtig en subliem gekozen!

OVER DE INHOUD:
Achter in het boek is een verklarende woordenlijst opgenomen. Hoe erudiet!
Het boek begint met een proloog en eindigt met een epiloog welke zich afspelen in een psychiatrisch ziekenhuis.
Daartussenin wordt in 4 delen steeds een andere levensfase van Frederic Brandnetel beschreven en wordt het gaandeweg duidelijk hoe hij is geworden tot wie en wat hij nu is. De laatste bladzijden geven pas echt uitsluitsel.
Frederic is een briljant filosoof die de Nobelprijs won, depressief en intussen finaal doorgedraaid. Overvloedig eet- en drankgebruik, abnormale lustgevoelens en afwijkend gedrag in zijn omgang met vrouwen, veelal jonge studentes, typeren hem.

Van de eens zo goed uitziende en geniale filosoof is niks meer over. Hij vertelt over zijn gebeurtenissen zonder ook maar iets achterwege te laten waarbij hij enerzijds afschuw oproept en anderzijds mededogen.
Zijn erotische escapades en gedachten worden tot in detail beschreven, maar zijn essentieel voor dit verhaal.
Noodgedwongen, vol twijfel en angst trouwt hij met Mathilde en korte tijd later wordt dochter Nikita geboren. Hij stort zich vol overgave op het werk van Duitse filosofen zoals Schopenhauwer en Heideggers en ontwikkelt zijn eigen theorie met betrekking tot het vitalisme.

Zijn broer Jo heeft een café (Joe genoemd door de klanten) Beiden hebben een goed stel hersens, maar hun kijk op het leven verschilt enorm. Het zijn wereldverbeteraars ieder op hun eigen manier, worstelen met het leven en hun IK zijn, muziek neemt dagelijks een belangrijke plaats in en ze proberen hun traumatische jeugd een plekje te geven. Code 04091966 zal ze als broeders eeuwig verbinden.

Iedereen is de ander, en niemand is zichzelf. Martin Heidegger, Duits filosoof.

MIJN MENING:
De auteurs weten filosofie, psychologie en erotiek op een ingenieuze wijze te laten samenvloeien. Hun enorme vocabulaire wordt rijkelijk toegepast met niet alledaagse woorden, maar passend bij dit verhaal. De veelal lange zinnen lezen gemakkelijk, doordat leestekens goed worden weergegeven. De hoofdstukken zijn kort. De karakters van alle personages zijn voortreffelijk uitgediept, situaties haarscherp beschreven, gedachte, gevoels- en beleefwereld worden prima verwoord. De plot is verrassend, de verhaallijn pittig, doordacht en blijft boeien.
Mark en Rolf hebben een heldere, spitsvondige manier van schrijven wat deze roman meeslepend en bijzonder maakt. Denk- en inlevingsvermogen gecombineerd met een gezonde dosis geestigheid. Een prachtig, realistisch en met veel vernuft geschreven verhaal, dat maakt dat ik kan meevoelen én verplaatsen in Frederic zijn tristesse en uitzichtloze leven, waarvan de pijn zijn oorsprong vindt in zijn jeugd. Het brengt de realiteit dichtbij en laat zien wat dit met je kan doen op latere leeftijd. Verbijsterend laat dit schrijversduo mij achter…
Met veel genoegen gelezen.

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. Frederik van Eden, Psychiater en auteur.

5*****

Mieke Wijnants

Titel: Ik Frederic Brandnetel|Auteurs: Doornaert & van der Leest
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463380645 |Blz: 170
Verschijningsdatum: oktober 2016

Ik Frederic Brandnetel is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en via:
Bol.com

In de brievenbus – Niet met opzet – Sacha Voogd (+leesfragment)

Geplaatst op 25 oktober 2017 door Wendy Wenning

Kan een man een groot en donker geheim verborgen houden voor zijn geliefde? En welke prijs betaalt hij daarvoor?
Restauranthouder Jurre leidt een onbezorgd leven in Brazilië. Tijdens een bezoek aan zijn moeder in Nederland ontmoet hij Marente, een jonge fotografe. De twee worden op slag verliefd. Bij een eerste bezoek aan haar ouderlijk huis wordt Jurre geconfronteerd met de demonen uit zijn verleden. Die laten hem niet meer los. In een elegante stijl neemt Sacha Voogd, auteur van de verrassende verhalenbundel Salsa in de polder, de lezer mee in een even spannend als aangrijpend verhaal over een man en een vrouw die proberen met zichzelf en hun verleden in het reine te komen.

‘Sacha Voogd heeft weinig middelen nodig om haar verhaal spannend en intens te maken. Ze zorgt ervoor dat je graag doorleest. Daarbij stelt ze belangrijke kwesties aan de orde, bijvoorbeeld hoe eerlijk moet of kun je zijn?’ – Thomas Verbogt

Nieuwsgierig? Lees dan vast het eerste hoofdstuk:

Aan het laden...

Duurt het te lang?

Laad het document opnieuw

Openen in nieuwe tab

Download [889.18 KB]

Met dank aan Sacha Voogd en Uitgeverij Aspekt voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: Niet met opzet|Auteur: Sacha Voogd
Uitgever: Aspekt|ISBN: 9789463382564|Blz: 183
Verschijningsdatum: oktober 2017

Niet met opzet is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en bij:
Bol.com

Bloem van de prairie – Yvonne van Beek – Recensie

Geplaatst op 19 oktober 2017 door Wendy Wenning

Bloem van de prairie is de debuutroman van Yvonne van Beek. Een Nederlandse roman die zich hoofdzakelijk afspeelt in Colorado.

Tessa werkt op een notariskantoor als kandidaat-notaris. Haar moeder is twee jaar geleden overleden en dit heeft ze nog niet helemaal verwerkt. Haar vader is voortdurend op reis, de meeste steun krijgt Tessa van haar tante Anja en haar beste vriendin Karin. Als Tessa een brief krijgt met een verpletterd bericht weet ze even niet wat ze moet doen. In de brief staat dat ze helft van een ranch in Colorada heeft geerfd. De erfenis van een vrouw die ze nauwelijks kent. Deze vrouw had wat zaken laten regelen op het notariskantoor en dat is dan ook het enige verband dat er is. De naaste familie van de vrouw is niet eens met de verdeling en ze eisen dat Tessa afstand doet van haar erfenis.
Maar Tessa is wel nieuwsgierig en voordat ze het een en ander tekent gaat ze eerst een kijkje nemen.
Tevens start ze een onderzoek naar de beweegredenen van de oude dame. Daarbij stuit ze niet alleen op een familiegeheim, maar verliest ze ook haar hart aan Maickel, die sterk twijfelt aan haar goede bedoelingen.

Bloem van de prairie verhaalt vanuit het perspectief van Tessa, in de derde persoon. De schrijfstijl is soepel en eenvoudig wat maakt dat je door het verhaal heen vliegt. Net als Tessa ben je als lezer ook nieuwsgierig naar de reden dat juist Tessa de helft van de ranch geërfd heeft. Tessa wordt absoluut niet vriendelijk ontvangen in Colorado en vooral Maickel heeft het liefste dat ze meteen weer terug gaat en de verklaring van afstand tekent. Maar ondanks dat wil Tessa eerst weten waarom dit haar nagelaten is en na een korte tijd weer terug in Nederland te zijn geweest gaat ze voor langere tijd naar de ranch. Gelukkig maakt ze daar ook wat vrienden die het iets makkelijker voor haar maken.

De vele ontwikkelingen maken van Bloem van de prairie een fijn onderhoudend verhaal waarbij vooral de romantiek niet vergeten wordt. Soms een beetje bouquetreeks-achtig maar toch met een meer serieuze uitstraling. De kortzichtigheid van mensen wordt in dit boek goed uitgebeeld en maakt een aantal personages absoluut onsympathiek. Met Tessa daarentegen is gelijk een goede klik te krijgen en je leeft ook met haar mee. Tessa komt er vooral achter dat ze nog niet alle nare dingen in haar leven heeft verwerkt en het is vooral haar nieuwe vriendin Chinouk die haar op de goede weg helpt.

De lijnen en de personages worden goed uitgewerkt en deze roman heeft ook voldoende diepgang. Tevens is er door het ontdekken van een familiegeheim een lichte spanningsboog aanwezig. De afronding van Bloem van de prairie ging wel ineens heel snel, ondanks dat er een epiloog is had dit iets meer uitgespreid mogen worden om deze afronding net iets meer mee te geven. Een mooie debuutroman waarin veel aandacht wordt besteed aan het innerlijk van het hoofdpersonage.

3***

Met dank aan Yvonne van Beek voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Titel: Bloem van de Prairie|Auteur: Yvonne van Beek
Uitgever: Brave New Books|ISBN: 9789402165074|Blz: 270
Verschijningsdatum: augustus 2017

Bloem van de prairie is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en via:
Bol.com

In de brievenbus – Drie wensen – Liane Moriarty

Geplaatst op 13 oktober 2017 door Wendy Wenning

Zussen vertellen elkaar altijd alles. Toch?

Ze zeggen dat ongeluk altijd in drieën komt, voor de zussen Lyn, Cat en Gemma Kettle, is dit in het jaar dat ze 33 worden niet anders. Lyn heeft moeite om de juiste balans te vinden tussen het moederschap, haar werk en haar huwelijk. Cat, die al haar vrienden jaloers maakt met haar perfecte huwelijk, heeft niet in de gaten dat haar man een geheim verbergt dat haar leven op zijn kop zal zetten. En Gemma, die maar niet weet wat ze wil, verandert elke paar maanden van baan én van vriend, al heeft ze nu een man ontmoet bij wie ze weleens rust zou kunnen vinden. In deze turbulente tijden is de band tussen de drie zussen sterk genoeg om alles samen te doorstaan. Tot de avond van hun vierendertigste verjaardag. Tijdens een etentje worden onthullingen gedaan en dingen uitgesproken, die niet meer terug te nemen zijn…

‘Grappig en dramatisch, met sprankelende personages. Een traktatie.’ – Sunday Mirror

Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Mijn recensie zal binnenkort op Boekenbijlage gepubliceerd worden..

Drie wensen is de debuutroman van Liane Moriarty die nu verschenen is in een luxe heruitgave.

Titel: Drie wensen| Auteur: Liane Moriarty
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers|ISBN: 9789400509238|Blz: 384
Vertaling: Anne Livestro
Verschijningsdatum: oktober 2017

Drie wensen is onder andere verkrijgbaar in de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Teken van thuis – Lara Mohn – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op 6 oktober 2017 door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:

Lara Mohn is werkzaam als gezondheidszorgpsycholoog en getrouwd met een predikant. Ze heeft een passie voor mensen, woorden en de lastige vragen van het leven. Dat wat tijdens een uitdagende periode in haar hoofd en hart ontstond, vertrouwde ze toe aan het papier. Teken van thuis is haar eerste boek.

OVER DE COVER:

Een meisje, jonge vrouw staat voor een raam van een kamer met lichtinval in een oud huis. Zo half in het licht staat ze er verlaten, haast verloren bij. Deze prachtige cover én titel “Teken van thuis” vertellen samen exact de inhoud van deze roman. Subliem gekozen!

OVER DE INHOUD:

Deze roman gaat over spijt en schuld, oude geheimen en nieuwe wegen, pijn, verlies en tekortschieten. Over zoeken naar jezelf, de ander en naar dat wat groter is dan jij.

De hoofdpersoon Eva is een jonge succesvolle vrouw die bij een advocatenbureau werkt. Ze houdt van een overzichtelijk bestaan, wil niet voor verrassingen komen te staan en regelt altijd alles tot in de puntjes. Samen met Sebastiaan woont ze in een mooi huis en is gelukkig. Haar leven is perfect precies zoals ze dit ooit voor ogen had.

Op een dag wordt ze aangesproken door een sjofel geklede man met stoppels, littekens in het gezicht en donkere ogen. Hij wil haar iets vertellen, grijnst ongemakkelijk, slaakt een vermoeide zucht en zegt uiteindelijk: “De sleutel ligt onder de mat” om vervolgens abrupt te verdwijnen. Het lijkt alsof hij ergens voor vlucht. Eva vindt zijn opmerking onzin en denkt er verder niet over na.

Als Eva ’s avonds de container buiten zet, ziet ze een glanzend randje bij de deurmat. Een onbehaaglijk gevoel bekruipt haar. Het zal toch niet echt…? De glinstering heeft zich vastgezet in haar hoofd. Ze zucht en zegt tegen zichzelf: ”Kom op Eva, doe normaal! Het kan van alles zijn.” Ze bukt zich en tilt de mat op. Daar ziet ze een sleutel liggen. Ze raapt deze op en vertelt Sebastiaan dat ze een sleutel gevonden heeft. Sebastiaan oppert dat deze misschien van de buurvrouw is. “Ja”, zegt Eva. Terwijl ze de sleutel in haar jaszak stopt zegt ze dat ze het morgen aan de buurvrouw zal vragen. Maar om de een of andere onduidelijke reden doet ze dit niet. De sleutel blijft haar bezighouden. Uiteindelijk gaat ze op zoek naar de deur van de woning waar deze sleutel op past.

Het wordt een lange, heftige en emotionele zoektocht waarin ze mensen van vroeger ontmoet, kennismaakt met nieuwe mensen, maar voornamelijk zichzelf tegenkomt als jonge vrouw én als kind. Personen in haar huidige leven anders gaat bekijken. Herinneringen komen bovendrijven, geheimen worden ontrafeld en zetten haar leven volkomen op z’n kop. Weg perfect leven. Hoe kan ze dit weer op orde krijgen? Waar is ze naar op zoek? Hoe leg je iets uit dat jezelf niet begrijpt?

“Hoe kan ze zichzelf terugvinden als ze niet weet wat ze verloren heeft?”

“Lieve Eefje, weet je dat je diep vanbinnen nooit alleen bent?”

MIJN MENING:

De auteur weet mij van het begin tot het eind te boeien. Het is een psychologisch verhaal zonder moeilijke woorden of termen. Karakters worden perfect uitgediept, situaties prima beschreven, zodat inleven en meevoelen vanzelf gaan. Daarbij weet de auteur mijn emoties het hele boek door te beroeren en liepen tranen over mijn wangen. De fijne, warme begrijpelijke schrijfstijl en zinsopbouw maken dat deze roman gemakkelijk leest. Het verhaal komt zeer realistisch over. Het geloof is slechts zeer subtiel aanwezig. De spanning wordt goed opgebouwd.

Naast de hoofdverhaallijn zijn er verhaallijnen die op de diverse bladzijden cursief gedrukt staan. Zo leren we de andere personen, hun gedachtegang, verleden en huidige leven kennen. Deze zijn goed te volgen. Zowel het plot als de subplots zijn verrassend, soms pijnlijk en verdrietig.

“Je zoekt wel, maar vergeet te vinden.”

“Je kunt er wel degelijk voor kiezen om te vinden. Je hebt enkel geen controle over wát je vindt, want vinden is ontvangen.”

Lara Mohn reikt je in Teken van thuis de sleutel van het leven liefdevol aan. Geeft je het zetje dat nodig is om oude deuren te sluiten en nieuwe te openen. Het vergt moed om deze sleutel te gebruiken, maar uiteindelijk zal het je kwetsbaar opstellen beloond worden. Je (zelf)vertrouwen vergroten en gelukkiger maken.

Deze roman die een ware levensles is in dicht bij jezelf blijven, durven voelen, kiezen voor jezelf, zelf de touwtjes in handen houden, begrip en anders leren kijken en denken is een echte aanrader.

5*****

Mieke Wijnants

Titel: Teken van thuis|Auteur: Lara Mohn
Uitgever: Ark Media|ISBN: 9789033801280|Blz: 320
Verschijningsdatum: september 2017

Teken van thuis is onder andere verkrijgbaar in de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Herstranen -Jeroen van der Meulen – Recensie

Geplaatst op 3 oktober 2017 door Wendy Wenning

Jeroen van der Meulen groeide op als zoon van een kunstenaar op in een wereld vol beelden en fantasie. In zijn latere leven ontwikkelde hij een liefde voor taal en natuur, getallen en geschiedenis. Hertstranen is zijn debuutroman.

Niets is wat het lijkt. Deze symbolistische roman draait om de eigenzinnige cijferaar Toxopeus, wiens leven gedomineerd wordt door een ingrijpende gebeurtenis in zijn jeugd. De lezer wordt meegesleurd in een sinistere wereld vol surrealistische scènes, waarin waan en werkelijkheid een rituele dans voeren.

Hertstranen omvat drie delen: Donkere maan, Nieuwe maan en Volle maan en de hoofdstukken hebben een romeinse nummering. Donkere maan en Volle maan verhalen vanuit het heden, in Nieuwe maan gaan we terug in de tijd en leren we de reden waarom Toxopeus zo zoekende is. Want daar draait het om in dit boek, Toxopeus is op zoek, op zoek naar dat ene element.

Je wordt meegevoerd in een verhaal waar het soms onmogelijk is om te bepalen of dit zich nu echt afspeelt of dat dit de onrustige gedachten zijn van Toxopeus. Het is verwarrend en de onrust die in Toxopeus waart geeft een beklemmend gevoel. Een man die steeds meer gefascineerd is geraakt door alles wat dood is en die de drang heeft het te vereeuwigen.

“Het voelde als een bal in zijn hart, een ei van razernij, dat ingekapseld werd om nooit meer uit te komen.”

Vooral het eerste deel van Hertstranen is ietwat chaotisch en het is moeilijk te bepalen wat er van dit verhaal te verwachten is. Wie en wat is Toxopeus? Waarom is de Maan zo belangrijk voor hem? Het tweede deel maakt langzaam meer duidelijk. Er zijn herinneringen aan een verschrikkelijke gebeurtenis maar het lijkt of er iets mist.

“De ijselijke kreten van zijn ouders verdwenen in de diepste krochten van zijn ziel.”

Toxopeus verzamelde als kind voorwerpen, voorwerpen die hij vond tijdens wandelingen over de kale klippen van een eiland. Maar na verloop van tijd vond hij niet veel meer. De voorwerpen hadden het verleden gereconstrueerd tot aan die fatale dag. Daar stokte het. Het was het puzzelstukje dat hij niet meer kon vinden. Dan het besef dat hij hulp nodig heeft. Zijn zoektocht brengt hem op de vreemdste plekken en een diversiteit personages komt aan hem voorbij.

“Mensen hebben er een puinhoop van gemaakt met hun religies en bijgeloof, zij hebben de chaos overgenomen, zodat die nooit meer weggaat.”

Hertstranen is een boek waar je even goed voor moet gaan zitten en zeker niet even als tussendoortje moet lezen. Een epos waar de fantasie nauwelijks te onderscheiden is van de werkelijkheid en die je vanaf het begin met de nodige vragen laat zitten. De verweven mythologie geeft een spirituele tint en de details in het verhaal zorgen dat je meer wilt weten en natuurlijk het waarom. De uiteindelijke verklaring laat lang op zich wachten, de auteur zal pas op het laatste moment die ene onthulling doen, een onthulling die weinig lezers zullen zien aankomen. Een bijzondere roman die een nieuw literair talent laat zien.

“Uiteindelijk is alles terug te brengen tot de elementen en de strijd tussen goed en kwaad.”

4****

Hertstranen is een harsachtige stof die zich in de ooghoek van een hert verzamelt en in de middeleeuwen werd gebruikt tegen allerhande kwalen waaronder de vallende ziekte.

Met dank aan Uitgeverij Gopher voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Wendy Wenning

Titel: Hertstranen|Auteur: Jeroen van der Meulen
Uitgever: Gopher|ISBN: 9789051799569|Blz: 267
Verschijningsdatum: mei 2017

Hertstranen is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Ondijk/Punt – Barry Smit – Recensie

Geplaatst op 25 september 201725 september 2017 door Wendy Wenning

Barry Smit (1974) is geboren en getogen in Alkmaar. Naast schrijven is hij ook scenarist en campagneadviseur. Eerder was hij tekstschrijver bij een reclamebureau en op het Binnenhof.
Om het nu uit 2013 is zijn prozadebuut en zijn tweede roman Tahrir verscheen in 2015.
Zijn derde en vierde roman zijn in juni 2017 gepubliceerd in één uitgave door Lebowski Publishers: Ondijk/Punt.

Ondijk
Ooit was het dorpje Ondijk een spirituele plek met een levendige kerkgemeenschap. Het geboortedorp van een fotograaf die na een lang verblijf in het buitenland terugkeert naar deze vrome en rustige plek. Maar ook dit vrome dorp heeft de criminaliteit niet buiten kunnen houden.
De verwachting die fotograaf Zee had bij het terugkeren naar zijn geboortedorp moet hij bijstellen, iets dat hem veel moeite kost.

Punt
Deze roman verhaalt over een jonge man die op een dag zeker weet dat hij weg moet. Weg uit de Amsterdamse onderwereld. Hij vertrekt naar zuiden van Frankrijk en in een huis diep verstopt in de bossen wil hij een nieuw leven opbouwen. Maar dit lijkt makkelijker dan het is.

Het dorpje Ondijk en de omgeving zijn beeldend beschreven en is er een goede voorstelling van te maken. Het polderdorpje, het polderlandschap, je ziet het zo voor je. Maar ook in Punt weet de auteur een sfeer neer te zetten die past bij de omgeving waar het zich afspeelt.
Naast die filmische beschrijvingen zijn er diverse kwesties die juist onscherp zijn en om veel overdenking vragen. Het verloop van het verhaal is moeilijk in te schatten of te voorzien wat een boeiend geheel creëert.

De auteur maakt het met deze romans de lezer niet makkelijk. Abrupte wisselingen in tijd of van personage laten het verhaal niet altijd even eenvoudig volgen en soms lijkt er zelfs wat geheimtaal aan te pas komen. Vooral in de eerste roman is het best lastig goed overzicht te houden.
Het is duidelijk dat Smit een zeer eigenzinnige en rauwe schrijfstijl heeft die niet zomaar ergens mee te vergelijken is. Beide romans zijn zo geschreven dat een ieder er zijn eigen interpretatie aan kan geven en dat het op verschillende manieren opgevat kan worden. De grote vraag is: kun je alles ooit echt achter je laten? Of blijft je verleden je altijd achtervolgen?

Deze recensie is eerder gepubliceerd op Boekenbijlage.

Titel: Ondijk/Punt|Auteur: Barry Smit
Uitgever: Lebowski Publishers| ISBN: 9789048839230|Blz: 102
Verschijningsdatum: juni 2017

Ondijk/Punt is onder andere verkrijgbaar bij de boekhandel of via:
Bol.com

De vrouw op het perron – Agnita de Ranitz – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op 24 september 2017 door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:
Agnita Andrieu – de Ranitz ( 1952 Den Haag) volgde een opleiding Kunstgeschiedenis aan het Ecole du Louvre in Parijs. Na haar huwelijk in 1978 bleef zij in Frankrijk wonen. De Ranitz heeft een grote passie voor creatieve vakken. Ze gaf jarenlang pianoles. Daarnaast is zij een zeer verdienstelijke beeldhouwster. Ze neemt geregeld deel aan tentoonstellingen, zowel in Parijs en omgeving als op het eiland aan de zuidkust van Bretagne. De laatste jaren besteedt zij steeds meer tijd aan haar grote passie: schrijven. De vrouw op het perron is haar debuut.

OVER DE COVER:
Op een witte ondergrond zie ik een prachtige voor het merendeel gele roos. Daaronder staat de titel in het rood. Nadat ik het boek heb gelezen kom ik tot de conclusie, dat deze gele roos in feite het hele verhaal vertelt. Ook de witte ondergrond en rode letters zijn niet zomaar gekozen. Ik leg dit uit als: sneeuw en liefde. De cover straalt iets moois, breekbaars, liefderijks en stilte uit. Sublieme combinatie. Prachtig!

ACHTERFLAP:
Op het perron van Delft staat plotseling een vrouw voor Cornelia die als twee druppels water op haar lijkt. Geschokt kijken ze elkaar een ogenblik aan. Dan draait de ander zich om en verdwijnt. Cornelia raakt ervan overtuigd dat ze haar tweelingzusje ontmoet heeft. Maar dat kan niet; die is kort na haar geboorte overleden. Wie is dan toch die vrouw op het perron? Haar verwarring is compleet als ze een gele roos vindt. Zet deze haar op het spoor van de waarheid?

OVER DE INHOUD:
De vrouw op het perron speelt zich af in Den Haag, Rotterdam, Delft en omstreken in de jaren zestig. Cornelia is getrouwd met Henk, die sinds een aantal jaren is veranderd in een stuurse, botte echtgenoot, die Cornelia veelvuldig kleineert, commandeert en daarbij weinig thuis is. Wat had ik te doen met Cornelia. Vond haar meteen beminnelijk en kreeg een aversie jegens Henk, wat allengs erger werd.

Cornelia is geboren op 6 januari 1917 samen met haar tweelingzusje Geertje. Geertje is echter na 10 dagen overleden. Dit heeft Cornelia altijd als een gemis ervaren. Met haar vader heeft ze een speciale band en samen ondernemen ze veel. Zijn passie voor paarden brengt hij over op Cornelia.

Op een dag gaat de dan 51-jarige lieve zorgzame Cornelia naar de markt in Delft waar ze heeft afgesproken met vriendin Martje. Tijdens deze reis komt ze op het perron oog in oog te staan met haar spiegelbeeld. Deze vrouw draait zich abrupt om en baant zich een weg in de drukte Cornelia in totale verwarring achterlatend.
Thuisgekomen probeert ze haar verhaal aan Henk te vertellen, maar deze reageert niet en doet het na een paar maanden af als flauwekul. De vrouw op het perron blijft Cornelia bezighouden en ze neemt haar vriendinnen Martje en Nellie in vertrouwen. Samen gaan ze op zoek naar de mysterieuze vrouw. Het kan haar tweelingzusje niet zijn, want deze is immers overleden, maar wie is deze vrouw dan wel?

De vrouw op het perrron vertelt niet alleen de zoektocht van Cornelia, maar geeft ook een kijkje in het verleden. De oorlogsjaren, de hongerwinter, paarden en beroepen die verdwijnen uit het straatbeeld, haar jeugd, verhalen van haar vader en moeder en foto’s van lang geleden. Een prachtig stukje geschiedenis waar de auteur voortreffelijk research naar heeft gedaan. Ik waande me terug in de tijd dat de bakker, melk-, schillen- vodden- en kolenboer nog met paard en wagen aan huis kwamen en dat voelde als een warme deken. Een stukje nostalgie.
Daarnaast zijn er een aantal bladzijden cursief gedrukt waarin ik een oudere vrouw volg, waarvan vooralsnog niet bekend is wie het is en of zij een rol heeft in dit verhaal.

In het nawoord vertelt de auteur hoe ze op het idee is gekomen om deze roman te schrijven en zelfs dit is spannend en ontroerend.

MIJN MENING:
De vrouw op het perron blijft boeien tot de laatste bladzijde, is spannend en meeslepend. Ik wilde doorlezen, weten wie, wat, hoe en waarom. Al had ik op een gegeven moment wel een vermoeden, maar moest echt wachten tot het plot, dat zeer verrassend is.

Het karakter van Cornelia wordt goed uitgediept, maar ook van de andere personages kreeg ik een goed beeld, zodat ik mij perfect kon inleven. Situaties worden duidelijk beschreven daardoor kon ik meeleven- en voelen. De auteur wist mij te beroeren met haar verhaal en de manier waarop ze alles verwoord. Prachtige zinsopbouw, mooie woordkeuze, de spanning langzaam opvoerend en vasthouden. Ondanks mijn nieuwsgierigheid en ongeduld is de auteur in staat om het verhaal dusdanig te vertellen dat er een soort rust uitgaat van deze roman. Dit was heerlijk lezen. Ze heeft een verhaal weten te creëren dat mij het gevoel gaf kalmerend pianospel en kabbelende beekjes te horen en waarvan de uitvoering tot het eind één groot vraagteken blijft.
Dit vind ik zeer knap voor een debuut. Heb genoten van deze roman en kijk vol verwachting uit naar het tweede boek van deze auteur.

5*****

Mieke Wijnants

Titel: De vrouw op het perron|Auteur: Agnita de Ranitz
Uitgever: Brevier|ISBN: 9789491583827|Blz: 240
Verschijningsdatum: april 2016

De vrouw op het perron is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

In de brievenbus – Schaduwbokser – Johan Zonnenberg

Geplaatst op 19 september 201729 november 2017 door Wendy Wenning

Victor, dertig jaar, geboortefotograaf, kijkt terug op zijn leven en volgt het spoor naar het beginpunt. Na het stuklopen van zijn relatie met Amy gaat hij uit wanhoop daten. Drie dates worden een totale mislukking. Eén date, Monique, geeft hem moed, niet zozeer voor een nieuwe relatie maar moed als hij naar zichzelf kijkt. Hij kijkt verder terug in zijn leven.

Hoe Amy en hij elkaar hebben leren kennen, hoe fantastisch het was en hoe triest het werd. Zijn vriendschap met Rolf toen hij naar de havo ging en hoe dramatisch die ten einde kwam. Zijn basisschool en het verschrikkelijke ongeluk met zijn ‘buitenspeelvriendje’ Maarten. Door alles heen speelt het levenslange confl ict met zijn moeder. Zoals zij hem heel zijn leven heeft dwarsgezeten, het steekt als een graat achterin zijn keel.

Victors moeder is inmiddels aan het dementeren en zit in een verzorgingstehuis. Zijn wekelijkse bezoeken aan haar leveren dezelfde gevechten maar ook onverwachte, tedere momenten op. Bij zijn laatste bezoek in het verhaal vertelt zij wat er rond Victors geboorte met haar is gebeurd en hoe dat haar drastisch veranderde. Eindelijk kan Victor zijn verleden zoals hij zelf zegt ‘steen voor steen gaan opbouwen’.

De Schaduwbokser is een aangrijpende, maar ook met humor geschreven, prachtig gecomponeerde roman.

Johan Zonnenberg is een ervaren auteur, die al vele boeken op zijn naam heeft staan. Van korte verhalen tot gedichten, en van romans tot non-fictie. Met zijn werk is hij al menigmaal in de prijzen gevallen en tot ‘lijstjes’ doorgedrongen; zo bereikte hij met z’n roman Stella A-Z in Libelle’s Spannendeverhalenwedstrijd van (2009) de top-20 ranglijst. In 2014 werd hij winnaar van de Paul Harland Debuutprijs voor Fantastiek met de vertelling ZeroKelvin en met Legoland werd hij genomineerd voor het beste reisverhaal Boekenweek 2014.

Met dank aan Futuro Uitgevers voor het toesturen van een recensie-exemplaar.

Titel: De schaduwbokser|Auteur: Johan Zonnenberg
Uitgever: Futuro uitgevers| ISBN: 9789492221773|Blz: 200
Verschijningsdatum: september 2017

De schaduwbokser is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Windkracht 6 – Agnes van Overveld – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op 17 september 201717 september 2017 door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:
Agnes van Overveld (1963) is echtgenote, moeder van drie kinderen, vrijwilligster en pr- en communicatiemedewerkster. Ze schreef Windkracht 6 uit respect voor blinden en slechtzienden, en voor Ria in het bijzonder, want ondanks dat zij altijd zwart ziet, brandt er een lichtje in haar hart.
Ook schreef Agnes over de gevolgen van haar hersenvliesontsteking; om lotgenoten op weg te helpen en om onzichtbaar letsel zichtbaar te maken. Maar ze schreef vooral om jou de warmte te laten voelen die zij zelf ervaart in haar vriendschap met Ria, want een vriendschap zo puur maakt dat je het leven opnieuw leert vieren… ondanks beperkingen en handicap.
Agnes kwam bij Ria terecht om haar te helpen. Of… was het andersom?

SAMENVATTING:
Hoe was het voor Ria om op haar zestiende blind te worden en haar ouderlijk huis in 1956 te verlaten? En hoe krabbelde Agnes op na de hersenvliesontsteking die haar in 2010 trof? Twee levensverhalen in een uit het hart geschreven verhalenbundel. Ze zijn niet ál te droevig, want juist door dit noodlot ontstond een bijzondere vriendschap tussen Ria en Agnes; door vrijwilligerswerk ontmoetten zij elkaar.

Via de ogen van Agnes ziet Ria de wereld, en Ria op haar beurt ‘voelt’ het hoofd van Agnes als ze het door vermoeidheid niet naar behoren gebruiken kan. Samen staan ze sterk. Ook houden ze van geintjes en uitdagingen. Hun belevenissen leveren mooie verhalen op.
In deel één ervaar je de bijzondere momenten die Ria en Agnes deelden.
In deel twee lees je over de ogenblikken die hun levens veranderden, de impact hiervan én de hoopgevende manier waarop zij hiermee omsprongen.

OVER DE COVER:
Een prachtige en leuke foto van Agnes en Ria op de tandem waar ze tegen de windkracht intrappen. Achter de vrouwen zie ik donkere en lichte wolken. In grote witte letters de titel Windkracht 6. In kleinere witte letters staat: Kracht na tegenslag. De cover en titel maakt mij nieuwsgierig naar het verhaal erachter en nodigt uit tot lezen. Dit alles samen geeft perfect de inhoud van het boek weer en dus subliem gekozen.

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Deze roman gaat over Agnes en Ria die beiden met een niet aangeboren beperking moeten leven. Hoe deze zijn ontstaan en wat dit inhoudt wordt verteld in een aantal inspirerende verhalen over vriendschap en doorzettingsvermogen.

Door een ruggenprik in het ziekenhuis heeft de dan 47 jarige Agnes een hersenvliesontsteking opgelopen en daar een aantal ingrijpende beperkingen aan over gehouden. Hierdoor kan ze niet meer alles wat ze voorheen wel kon en zo normaal leek. Ze moet veel inleveren en niet alleen qua gezondheid, maar ze raakt ook haar baan kwijt, is niet langer de spil van haar gezin en moet op haar hoede zijn voor licht, drukte en extra prikkels. Haar grenzen goed bewaken. Ondanks alles wil ze bezig zijn en blijven en gaat op zoek naar vrijwilligerswerk. Dit lukt en ze komt bij Ria terecht, die vanaf haar 16e blind is. Het klikt meteen tussen de vrouwen.

Ria is een 72 jarige blinde, sportieve, spontane, sterke en goedlachse vrouw, die altijd in is voor een grapje en graag dingen onderneemt. Daarnaast kan ze ook serieus zijn en kent heel wat wijsheden waar we van kunnen leren. Wil ook nog van alles doen wat ze nog nooit heeft gedaan. Ze heeft deze uitdagingen ook nodig.
Agnes laat Ria zien, en Ria laat Agnes voelen. Ze vullen en voelen elkaar perfect aan.

“Ik had haar gezicht leren lezen en wij hadden elkaar leren begrijpen zonder woorden.”

Wat deze vrouwen samen beleven wordt op een leuke, realistische en humorvolle manier beschreven. Zelfspot is de dames niet onbekend. Daarnaast beschikken ze beiden over een groot doorzettingsvermogen en optimisme. Kijken naar en omarmen van wat wel nog kan en wat wel nog is en daarvan genieten. Denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Een prachtige krachtige manier van leven met een beperking.

“Alles hangt samen met hoe je denkt, wát je zegt. Je denkkracht is belangrijk, dus denk jezelf leeg…”

De inhoud is zeer overzichtelijk. Je kunt deze roman van voor naar achteren en vice versa lezen, maar ook eerst het verhaal van Agnes, daarna enkele verhalen over hun belevenissen samen, dan het verhaal van Ria en vervolgens de rest van de avonturen, die deze twee bijzondere vrouwen samen meemaken. Je kunt dus alle kanten op met dit waargebeurd verhaal.
Opvallend is dat er twee keer een Deel 2 voorkomt in dit boek. Deel 2 Agnes voor en na de meningitis en Deel 2 Ria voor en na het blind worden. In deze delen vind je ook een aantal waardevolle tips voor mensen met een beperking, maar waar wij allemaal ons voordeel mee kunnen doen.
Het is een (h)eerlijk geschreven verhaal waar ik van heb genoten, maar waardoor ik ook meer inzicht heb gekregen wat het betekent om blind te zijn en hoe mensen aankijken tegen en omgaan met een beperking die niet zichtbaar is. Tijdens het lezen kreeg ik een goed beeld van deze vrouwen en de situaties waar ze in terecht komen of tegenaan lopen. Hoe ze van hun leven levenskunst maken. Elkaar Inspireren, maar in feite ons allemaal. De warme en begripvolle vriendschap. Elkaar helpen en steunen. Zo zou het altijd en overal moeten zijn, dan zag de wereld er heel wat beter uit.

Deze roman is zeer toegankelijk veel velen en leest als een trein. Heb meermalen hartelijk kunnen lachen. Maar de auteur wist ook mijn emoties met betrekking tot boosheid en verdriet te beroeren en verwoord alles op een fijne, ongedwongen manier zonder gebruik te maken van moeilijke woorden of medische termen waar je over zou kunnen struikelen.
Zelfvertrouwen, vertrouwen in anderen hebben, warmte, begrip, geduld, aanvoelen, acceptatie, respect, waardering en vriendschap zijn zeer belangrijk als je moet leven met een beperking, maar m.i. ook zonder beperking.
Agnes en Ria zijn ware levenskunstenaars!

“Ik heb mijn nieuwe leven lief.”

4****

Titel: Windkracht 6 |Auteur: Agnes van Overveld
Uitgever: Uitgeverij van Brug |ISBN: 9789065233615 |Blz: 256
Verschijningsdatum: december 2015

Windkracht 6 is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com

Hou me vast – Lori Nelson Spielman – Recensie

Geplaatst op 14 september 2017 door Wendy Wenning

Lori Nelson Spielman (1961) woont samen met haar man in Michigan en hun verwende kat. Ze geniet van fitness, rennen en lezen, maar het schrijven is haar ware passie. Een bijzonder jaar was haar debuut en een wereldwijde bestseller. Vergeef me verscheen in 2015 en nu is er haar derde boek Hou me vast.

Erika is makelaar en altijd bezig met haar werk. Nu is ze extreem druk, ze wil een verkoopcompetitie winnen. Dit zal een extra boost voor haar carrière betekenen, als ze wint is ze binnen.

Erika leeft samen met haar dochters Annie en Kristen, twee meiden die studeren. Erika had ze beloofd naar de campus te brengen maar een spoedklus waarbij veel op het spel staat, gooit roet in het eten. De meiden vinden het niet zo’n probleem zeggen ze, ze gaan gewoon met de trein. Alleen wat Erika niet weet is dat Annie niet van plan is om terug te gaan naar de campus. Dus het komt haar wel goed uit dat haar moeder haar niet wegbrengt en Kristen gaat alleen met de trein. Maar dan komt het bericht dat er een trein ontspoord is. De trein waar Kristen in zat. Kristen heeft het ongeluk niet overleefd en Erika en Annie zijn verslagen. In plaats van dat Erika en Annie elkaar proberen te steunen, vlucht Erika in haar werk en Annie moet haar verdriet in eenzaamheid verwerken. Beiden zitten ook vol met schuldgevoel en doordat ze niet eerlijk tegenover elkaar zijn drijven ze uit elkaar. Annie verdwijnt en dan beseft Erika langzaam dat ze alles op alles moet zetten, wil ze deze dochter ook niet verliezen.

“Als je ergens over twijfelt doe het dan niet.”

In Hou me vast vertellen afwisselend Erika en Annie hun verhaal. Gevoelens naar elkaar toe worden onderdrukt, maar ook de verwerking van het verlies. Het niet kunnen accepteren dat Kristen overleden is brengt ze op plekken waar vooral voor Erika heden en verleden worden samengebracht. De personages laten veel van zichzelf zien waardoor ze een duidelijke identiteit en karaktertekening meekrijgen en de emoties die daarmee samenhangen maken het mogelijk om je als lezer goed in te kunnen leven. Hun reacties zijn begrijpelijk en het is ook overduidelijk dat niet alleen de dood van Kristen de oorzaak is van hun verwijdering. Vooral Annie voelt veel onbegrip maar in plaats van erover praten vlucht ze weg. Weg van haar moeder, weg van haar eigen gevoelens. Erika heeft de neiging precies hetzelfde te doen alleen gaat deze toch de confrontatie aan, met zichzelf.

“Is het wreed van haar om het contact te verbreken? En hoe moet ze nu weten of haar moeder veranderd is als ze niet met haar praat?”

Hou me vast is een boek dat je raakt. De gevoelens en emoties worden zo intens neergezet dat je erin meegezogen wordt. Juist door alle misere en al het verdriet worden de vrouwen gedwongen tot nadenken en anders naar elkaar te kijken. Ook anders naar zichzelf. De dood van Kristen maakt ze duidelijk dat het anders moet en kan en hier krijgt vooral Erika een harde les te verduren. De enerverende schrijfstijl van de auteur laat meeslepen en de diverse wendingen maken dat het verhaal continu zijn dynamiek blijft behouden. Scherp neergezette karakters met een herkenbaarheid die aantrekt doordat men zich goed in deze personages kan verplaatsen. Een prachtige, ontroerende vertelling dat laat zien wat het belangrijkste is in het leven, al hebben de personages heel wat te verduren voordat ze dit in kunnen zien.

Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor het toesturen van een recensie-exemplaar. Deze recensie is eerder gepubliceerd op Boekenbijlage.nl

Titel: Hou me vast|Auteur: Lori Nelson Spielman
Uitgever: Boekerij|ISBN: 9789022580707|Blz: 352
Vertaling: Sabine Mutsaers
Verschijningsdatum: 06-06-2017

Hou me vast is onder andere verkrijgbaar bij de lokale boekhandel of via:
Bol.com
[bol_product_links block_id=”bol_59496761b78ac_selected-products” products=”9200000075963603,9200000076461566″ name=”Hou me vast” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Zwarekousenkerk – Joke Gunter – Gastrecensie Mieke Wijnants

Geplaatst op 9 september 2017 door Wendy Wenning

OVER DE AUTEUR:
De passie van Joke Gunther (1965) is taal: een mooi verhaal of gedicht maken van woorden, daar geniet ze van. Ook vindt ze het heerlijk om de verhalen van andere mensen te lezen. In mei 2015 kwam haar novelle tien uit onder het pseudoniem Jikke de Jager. Een debuut waarmee een schrijversdroom werkelijkheid werd.

ACHTERFLAP:
Na tien, over Jikke die met haar broers en zussen in een streng gelovig gezin opgroeit, volgt nu de indringende novelle Zwarekousenkerk over Jikke en haar volwassen autistische zoon Jop.
Een meeslepend verhaal over anders-zijn, elkaar en het verleden begrijpen en kunnen loslaten. Samen wandelen ze met een rugzak vol verhalen over dijken, langs rivieren en het door verleden. Een tocht die hen dichter bij elkaar brengt en waarin ‘streepjesdag’ en ‘biddag’ elkaar raken.

OVER DE COVER:
Een bruine ondergrond. Daarop in het wit de titel en naam van de auteur en een prachtige tekening van Jop eveneens in het wit. Nadat ik het boek gelezen heb leg ik dit uit als donkere dagen door het strenge geloof en het leven met autisme, maar deze zijn niet meer zwart door de wandeling en de verhalen. Ze zijn lichter geworden door wederzijds begrip en inzicht. Eenvoudig maar prachtig!

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING:
Zwarekousenkerk is een novelle met autobiografische aspecten. De namen van de personen in dit verhaal zijn gefingeerd. Deze roman is opgedragen aan Jan, de zoon van Joke.

“Wij horen bij elkaar. En later als ik er niet meer ben vind je me terug in onze verhalen.”

In deze roman lees ik de verhalen van moeder Jikke en haar volwassen autistische zoon Jop tijdens hun wandeling van een paar dagen. Jikke vertelt over haar jeugd door de ogen en met de gedachten van het 10-jarige kind van toen. Jop doet dit aan de hand van zijn tekeningen. Beiden hebben een volle rugzak met herinneringen, waarvan ze hopen dat deze tijdens hun reis lichter wordt. Na ieder verhaal volgt een evaluatie en samen besluiten ze daarna wat ze met het verhaal doen: terug in de rugzak, een ander plaatsje zoeken waar het tot zijn recht komt of weggooien.

De verhalen van Jikke gaan over het zeer gelovige gezin waarin ze opgroeide, welke invloed dit heeft gehad op haar jeugd, maar ook over de streken die ze uithaalde, haar zusje Lotje en broertje Dris, haar verdriet, school, boekjes die ze stiekem las, vriendinnetjes, verliefdheden en nieuwsgierigheid naar dingen die ze niet begreep of kende. De verhalen zijn zeker niet doordrenkt met het geloof, maar worden op een luchtige manier verteld.
Jop zijn verhalen heeft hij getekend en aan de hand hiervan maakt hij Jikke tijdens het wandelen duidelijk wat zijn angsten, onzekerheden waren of zijn, waarom zijn dwanghandelingen nu en dan de kop opsteken en wat hij als kind niet begreep en daardoor anders handelde dan andere kinderen, toen niet begreep waarom zijn moeder boos werd, verwoordt zijn gedachte- en leefwereld, zodat Jikke nog meer inzicht en begrip krijgt voor haar zoon.

“Jop staat voor de spiegel. “Wat zie je?” vraag ik hem. “Een kindman”. Ik ben jouw kind, maar ook een man, kijk maar.”

Samen maken ze de reis van hun leven, die ze waardevolle momenten brengt en waarbij wederzijds begrip, respect en waardering alleen maar groeit en niet te vergeten de liefde voor elkaar.

“Ik weet een mooie plek voor de verhalen Jop, zie je de stenen bij de rivier? Waarom horen ze daar? Omdat het dagen waren, die zo zwaar als stenen wogen.”

Dit boek is met veel liefde, warmte, respect, maar ook met humor geschreven. De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl die voor velen zeer toegankelijk is. De hoofdstukken zijn kort en bevatten prachtige tekeningen. Het boek heeft zeer gevarieerde onderwerpen en leest als een trein. Vaker wist de auteur mij te raken, had ik een brok in mijn keel of liepen de tranen over mijn wangen door uitspraken van Jop, zijn gedachtegang, maar ook die van het kind Jikke. De (be)leefwereld van Jop én van Jikke als kind worden zorgvuldig, realistisch en ontroerend weergegeven, waardoor ik mij perfect kon inleven en meevoelen.

Een prachtige roman die iedereen zou moeten lezen om zo meer begrip te krijgen voor mensen met een of andere vorm van autisme, maar ook voor de ouders voor wie dit een lange en moeilijke zoektocht is naar wat er omgaat in het hoofd van hun kind en hoe ze deze kunnen helpen en steunen. Het boek heeft mij meer geleerd over autisme onder andere hoe vermoeiend het vaak is, omdat het hoofd nooit leeg is, altijd bezig is en dit leidt ook af. Maar ook over het anders denken en handelen.
Knap hoe de auteur dit in slechts 148 bladzijden aan de hand van verhalen duidelijk weet te maken. Respect en waardering.